Przygody w Zapomnianych Krainach

- W takim razie życzę Ci miłych snów, dobranoc Alyanie. - Rzekła Ainel, po czym wstała i wbiła wzrok w kobietę ubraną na czarno, która siedziała w kącie.
Hmm..., skoro tak mnie bacznie obserwujesz, czas dowiedzieć się, kim jesteś, pomyślała niebieskooka kobieta, może i ty dołączysz do wyprawy.
Podeszła do baru, poprosiła o szklaneczkę wina, zapłaciła i podeszła do stolika w kącie. Spojrzała kobiecie w czerni w oczy i zagadnęła:
- Witaj, mogę się przysiąść? Chętnie pogadam trochę z kobietą. - Spytała, nie zdejmując wzroku z oczu kobiety i zachowując swój uśmiech na twarzy.

Elf pił, jadł i hulał do późnej nocy, jednak jak wiadomo każda zabawa musi się prędzej czy później skończyć. Gdy wszyscy zaczęli się rozchodzić Alyan podszedł do barmana, który także był już porządnie zmęczony z zapytaniem o wolny pokój, gdzie mógłby spędzić noc. Po opłaceniu za nocleg, elf udał się w stronę swojego pokoju. Gdy wszedł do pokoju rozdział się, umył w misce z wodą i udał się na spoczynek, gdyż następnego dnia czekał go kolejny pracowity dzień...

Ciemna postać popatrzyła na kobietę. Odchyliła kaptur i spojżała swym beznamiętnym wzrokiem w jej oczy.
- Oczywiście, - miała jeszcze trochę czasu a towarzystwo jej zbytnio nie przeszkadzało - Kate Shall z Dambrath. - Przedstawiłą się i posłała pytające spojżenie w stronę kobiety.

- Jestem Ainel, Ainel Imza'el z Silverymoon. - Wywiązała się dłuższa rozmowa, na końcu której niebieskooka kobieta spytała: - Może wyruszysz ze mną do Cienistej Doliny? Muszę tam załatwić pewną sprawę i chętnie przydałaby mi się Twoja pomoc. Co Ty na to? - Spytała Ainel, chcąc już zakończyć rozmowę i udać się na odpoczynek.

- Nie jestem instytucją charytatywną. - spojżała na nią znacząco - ile?

- Może... półtora tysiąca sztuk złota i żadnych pytań. - Odparła po namyśle, uśmiechając się łobuzersko. - To, jak pomożesz mi?

- Tak , oile 500 będzie z góry. - również się uśmiechneła.

- Hmm... mam przy sobie tylko trzysta. - Odpowiedziała kobiecie, mając na myśli pieniądze, które dostała wcześniej od Vanadiusa. Położyła na blacie stołu sakwę ze złociszami i kontynuowała: - Muszą Ci wystarczeć. Teraz wybacz, ale idę się przespać, bo przed nami długa droga. Dobranoc. - Rzekła, by nie przedłużać już rozmowy.

Wstała od stolika i ruszyła do wynajętego przez siebie pokoju, by szybko położyć się na łóżku i zasnąć po wyczerpującym dniu, czekając na kolejny takowy.

Promienie słońca padły na jej twarz, budząc Ainel, która natychmiast ubrała się, założyła plecak i zeszła na dół do niemal pustej sali.
Z osób, z którymi wczoraj rozmawiała, przebywał tutaj jedynie elf imieniem Hadrianoo, który siedział przy barze, popijając piwo. Widząc, że nie ma jeszcze nikogo, Ainel podeszła do elfa i zagadała:
- Hej. Nadal chcesz wyruszyć ze mną do Dolin? - Spytała, chcąc pozyskać jeszcze jednego towarzysza podróży.

Alyan obudził się krótko po świcie słońca. Założył cały swój rynsztunek na koniec zakładając płaszcz, gdyż dziś miał zamiar opuścić Waterdeep. Zszedł po schodach i rozejrzał się po pustej niemal sali nie licząc pięknej kobiety, z którą miał przyjemność rozmawiać i elfa popijającego piwo. Podszedł do znajomego barmana rozpoczynając rozmowę:
- Witaj. Jeden kufel piwa, proszę.
- Heh, Alyan tylko jeden, zawsze piłeś znacznie więcej.
- To prawda - odpowiedział elf z uśmiechem - lecz dziś opuszczam miasto. Załatwiłem sprawę, którą chciałem, czas na mnie.
- Ohh. Wielka szkoda, może kiedyś do nas jeszcze zawitasz - powiedział barman podając kufel piwa.
- Napewno. Teraz jeśli pozwolisz posiedzę sam i wypije moje piwo.
- Jak chcesz. Bywaj, więc.
- Bywaj - odpowiedział elf poczym usiadł przy jednym ze stolików ziewając jeszcze.

Kate musiała zadowolić się 300 sztukami złota, szczerze mówiąc nie potrzebowała aż tyle. Skończyła kieliszek, zamówiła najlepszy pokój i poszła się przespać.

Rano zeszła do głównej sali zamówiła śniadanie, potem poszła sprawdzić co z jej Błyskawicą. Gdy już się upewniła że koniowi nic nie brakuje, wróciła do karczmy na śniadanie. Usiadła tam gdzie wieczorem, przyglądając się bywalcom.

Alyan siedział blisko baru jedząc kawałek mięsa od czasu do czasu popijając go piwem. Gdy do sali weszła nowo przybyła, przez głowę przemknęła mu tylko jedna myśl {Prhh peredhel, pomiot dumnej rasy elfów i tych drugich .. ludzi}. Na jego twarzy pojawił się złośliwy uśmiech, lecz chwilę później znikł, gdyż elf powrócił do jedzenia, nie zwracając uwagi na półelfa.

Goirin wstał i zaczął się powoli ubierać wkładając powoli cały swój rynsztunek oprócz hełmu który ktoś musiał mu wczoraj ukraść {Trudno, i tak często z niego nie korzystałem}. Na sam koniec okrył się swoim przybrudzonym płaszczem i zszedł po schodach na dół. Pierwsze co zauważył to elf sidzący przy stoliku w kącie. Gdy ponownie rozejrzał się po gospodzie zauważył Ainel rozmawiającą z drowem który ostatnio przerwał ich rozmowę. Postanowił, że nie będzie przeszkadzał i poczeka aż skończą rozmowę. Zaczął powoli schodzić po schodach.
-Nalać?-Zapytał uśmiechnięty barman
-Nie dzięki, dzisiaj nie. Zrób mi tylko porządną michę jajecznicy na mięsie. Przyda się wzmocnić w tym nowym dniu
Oberżysta przystąpił do robienia jajecznicy a Goirin tak jak wczoraj, usiadł spokojnie przy ladzie i przystąpił do obserwowania tutejszych gości.

Elf Hadrianoo wydawał sie nie słuchac niebieskookiej kobiety i Ainel westchnęła z rozczarowania. Rozejrzała się po sali i z zadowoleniem spoglądała na Alyana oraz Goirina.
- Witaj, przyjacielu, widzę, że gotowy do podróży. - Rzekła z uśmiechem na twarzy. - Ten elf, Alyan. - Wskazała na elfa siedzącego przy stoliku. - Choć, przysiądzemy się do niego, będzie nam towarzyszył w wyprawie. - Przerwała na chwilę i spojrzała na Kate, która siedziała cicho w kącie.
Zaprosiła gestem dłoni kobietę w czerni, by przysiadła się do elfa i krasnoluda.
- Choć do nas. - Rzekła, nadal z miłym uśmiechem.

Goirin przywitał się z Ainel po czym powiedział do elfa
-A więc to ty będziesz moim kolejnym towarzyszem. Hymm. No cuż. Witaj Alyanie. Nazywam się Goirin Holf. A tak apropo piękny łuk tam chowasz. Czy mogę przy okazji poznać jego nazwę??

Elf spojrzał na grupkę osób, którzy dosiedli się do stolika, wziął ostatni łyk piwa z kufla poczym odpowiedział:
- Ohh. Witaj Ainel - powiedział elf uśmiechając się życzliwie, a następnie spojrzał na krasnoluda - Bardzo mi miło Goirinie - w jego głosie można było usłyszeć nutę ironii - Łuk powiadasz.. Cóż dostałem go od ojca, a nazwa nie jest w tej chwili ważna - odpowiedział elf zagadkowo, poczym usiadł wygodniej i począł spoglądać raz na Ainel a raz na Goirina pytającym spojrzeniem.